dinsdag 30 december 2014

Pragmatisch (deel3): standaarden voor seizoensaanduiding en merkaanduiding in fashion

Een eenduidige aanduiding van seizoenen en merken in het EDI verkeer is voor de retailers die die (PRICAT) berichten moeten zien te verwerken van groot belang. Deze aspecten worden door veel leveranciers onderschat en er zijn (nog) geen eenvoudige en eenduidige standaarden voor.  


Seizoensaanduidingen

Leveranciers hanteren twee of meer seizoenen per jaar en geven in het algemeen een zelfbedachte codering mee aan elk van die seizoenen. Voor de multibrand retailer is die seizoensinformatie moeilijk te verwerken vanwege de verschillen per leverancier, waar geen logica op los te laten is. 

Een nog niet eerder gepubliceerde, maar wel effectieve een eenvoudige standaard zou kunnen zijn om een 6-cijferige seizoenscode te hanteren, waarvan de eerste 4 cijfers het jaartal en de laatste 2 cijfers de maand aangeven, waarin het artikel voor het eerst aan een retailer is uitgeleverd. formaat: YYYYMM. Eenvoudig en eenduidig. Voor de identificatie van de mate waarin het artikel nabestelbaar is, zou dat gecombineerd kunnen worden met de 3-letterige Article Class van het WWS EDI Profile van Pranke.com:

  • 201502  SEA: een seizoensartikel uit de voorjaarscollectie 2015, welke uitgeleverd is vanaf februari 2015
  • 201211  NOS: een never out of stock artikel dat sinds november 2012 op de markt

GS1 Nederland heeft eerder een 4-cijferige seizoenscode voor de modebranche gepubliceerd, maar die is veel moeilijker te identificeren en ook moeilijker in een geautomatiseerd systeem te implementeren: 


Merkaanduiding

In het najaar van 2014 heeft de mode sector van GS1 Nederland een richtlijn opgesteld voor merkaanduiding:

Daarbij is er voor gekozen om in geval van meerdere merken van 1 leverancier, niet te onderscheiden op basis van verschillende GLN's per merk, maar de merknaam als attribuut van de GTIN op te nemen in het veld 'merk' (BRN). Dit vanuit het basisprincipe van GS1 dat GLN's niet aan merken, maar aan leveranciers toegekend dienen te worden.


Conclusie en aanbeveling

Leveranciers hanteren nog geen eenduidige en eenvoudige branchestandaarden voor seizoens- en merkaanduidingen, Dit betekent dat de retailers onnodig veel moeite moeten doen om de EDI-berichten goed te kunnen interpreteren en verwerken. Het zou al een groot pluspunt zijn als individuele leveranciers zich bewust worden van deze problematiek, hierover onderling en met hun retail partners van gedachten wisselen en bewuste keuzes maken. Uiteraard zou het nog mooier en effectiever zijn als er branche brede standaarden gehanteerd gaan worden.